On Küçük Zenci

On Küçük Zenci kitabını soluk soluğa bitirip içimde biriktirdiklerimi yazmak istiyorum fakat cümlelerimi toparlamakta güçlük çekiyorum. Bir cinayet romanıydı bitirdiğim. İlk kez bir cinayet romanı okuyordum bu yüzden etkilenmem doğaldı ama kim olsa etkilenirdi diye düşünüyorum. Çünkü kurgusu çok iyiydi. Geçişleri hızlıydı bu yüzden okurken sıkmadı. Bir günde, bir çırpıda, bir nefeste bitti. Şimdi sıra hakkında bir kaç kelam etmekte.

Kitabın başında daha önce alıntılarla da eklediğim gibi bizi tekerleme tadında bir şiir karşılıyor. Aslında tüm kitabım özeti desek çok daha doğru olur. Zenci adasında hapsolmuş ve peşpeşe ölümü bekleyen on kişinin birbirinden bağımsız ve sıradışı öyküsüyle sayfaları hızlı ve heyecanlı bir şekilde geçip sona ulaşıyoruz.

Belki bu kez mutlu son olmayabilir ama çok iyi bir son oldu.

Okuyunuz efendim 🙂