Son Kuşlar

Birbirinden güzel on dokuz hikaye ve son olarak da Bedri Rahmi Eyüboğlu’ndan -Sait’ten Hatıralar- kısmını okuyup kitabımızın kapağını kapatıyorum ve iyiki okudum diyorum.
Özellikle de böyle evlere kapandığımız bir zaman da denize ben gibi aşık biriyseniz, Sait Faik sizin bu deniz hasretinizi bir nebze azaltıyor.
Her hikaye de mutlaka bir mavilik, bir güzellik var.
Kaleminin diğer yazarlardan farklı olduğunu işittiğim ve okuyarak kabullendiğim bu eser, kitaplığınızda olmalı.
…..
“Söz vermiştim kendi kendime: Yazı bile yazmayacaktım. Yazı yazmak da, bir hırstan başka neydi? Burada namuslu insanlar arasında sakin, ölümü bekleyecektim. Hırs, hiddet neme gerekti? Yapamadım. Koştum tütüncüye, kalem kâğıt aldım. Oturdum. Ada’nın tenha yollarında gezerken canım sıkılırsa küçük değnekler yontmak için cebimde taşıdığım çakımı çıkardım. Kalemi yonttum. Yonttuktan sonra tuttum öptüm. Yazmasam deli olacaktım.